Blaren (bulla) zijn een ophoping van vocht onder de bovenste huidlaag. De opperhuid is niet beschadigd, maar de ondergelegen huidlagen wel. Hierdoor ontstaat een blaas, welke zeer pijnlijk kan zijn.

Er zijn verschillende typen blaren te onderscheiden die door verschillende oorzaken kunnen ontstaan. Voorbeelden zijn: drukblaar, brandblaar en bloedblaar. Een drukblaar, welke ook wel wrijvingsblaar of waterblaar wordt genoemd, is de meest bekende en komt het vaakst voor. Een drukblaar kenmerkt zich doordat het vocht in het blaasje helder van kleur is.
Te veel wrijving kan onder andere ontstaan door slecht passend schoeisel en/of sokken of bijvoorbeeld ongetraind langdurig lopen. Blaren op de voet komen vaak voor bij sporters.

Blaren kunnen ontstaan door overmatige wrijving maar ook door medicatie of onderliggende aandoeningen zoals bijvoorbeeld diabetes mellitus. In die situatie hoeft er geen sprake te zijn van druk of wrijving.

In dit artikel bespreken wij alleen blaren die zijn ontstaan door druk of wrijving. Krijgt u plotseling blaren zonder dat hier een aanwijsbare reden voor is, dan adviseren wij u om contact op te nemen met uw huisarts.

Een blaar kan onprettig aanvoelen, maar is over het algemeen niet gevaarlijk. Een uitzondering hierbij is als u diabetes mellitus heeft en blaren krijgt. In die situatie dient de blaar altijd door uw medisch pedicure te worden behandeld. Een blaar die stuk gaat, kan geïnfecteerd raken. Het is daarom aan te raden om de blaar niet zomaar door te prikken.

Een blaar op of onder uw voet is de natuurlijke reactie van uw huid op overmatige wrijving. Als de huid vochtig is er een grotere kans op blaren. Eerst ontstaat er een rode plek. Als de wrijving blijft bestaan, ontstaat een holte met vocht. De onderste huidlaag is dan een soort ‘open wond’. Binnen 24 uur wordt er een nieuwe onderste huidlaag gevormd. een nieuw huidlaagje. Het is daarom belangrijk om de blaar de eerste 24 uur niet door te prikken, ter voorkoming van infectie en voor een snelle genezing. U kunt echter wel pijn en ongemak ervaren tijdens het lopen.

Brandblaren zijn in feite tweedegraads verbrandingen en mogen niet worden doorgeprikt. Bij het ontstaan van een brandblaar dient u contact op te nemen met uw huisarts.

Een bloedblaar is vaak de meest pijnlijke variant. Ook zijn ze moeilijk te behandelen. Het zijn in principe drukblaren, maar dan dieper. Ze gaan door een bloedvat heen, waardoor het blaasje gevuld wordt met bloed. Een bloedblaar mag nooit zelf doorgeprikt worden. Het risico op infectie is groot en de blaar kan ongecontroleerd gaan bloeden.

Een drukblaar op uw voet kenmerkt zich door:

• pijnlijke rode plek/blaas op de voet (gevuld met helder vocht)
• pijn bij bewegen of lopen door druk van uw schoen of sok
• de blaar kan uit zichzelf kapot gaan, dan kan er vocht uitkomen

Oorzaken van blaren

Er zijn meerdere factoren te benoemen die (samen) zorgen voor het ontstaan van een blaar op uw voet. Wrijving, kou, hitte en vocht versnellen het proces. Daarnaast kunnen onderliggende aandoeningen of medicatie leiden tot het ontstaan van blaren.
Door het continu ‘schuren’ van de huid tegen een schoen of sok, ontstaat warmte. Deze temperatuurvariatie kan de verbinding van de huidlagen verzwakken waardoor holtes ontstaan die zich vocht vult, dit is een blaar.

In de zomer is uw voettemperatuur vaak hoger, vooral als uw schoenen slecht ventileren. Een warme huid heeft een grotere kans op blaren. Maar ook koude voeten hebben een vergrootte kans door een verminderde doorbloeding.

• knellende of te ruime (sport)schoenen
• niet goed passende (sport)sokken of een soknaad
• zand of een steentje in uw (sport)schoen
• voortdurend tegen elkaar wrijvende tenen
• dragen van een schoenvorm die niet goed past bij de vorm van uw voet

Voorkom het ontstaan van een blaar door goed passende schoenen en sokken (het liefst zonder naden) te dragen.

Sport u veel? Vooral in het begin van het seizoen treden blaren op. De huid van uw voeten is dan enige tijd niet aan druk of wrijving blootgesteld geweest. Neem vooral in deze periode beschermende voorzorgsmaatregelen. Dit doet u door de gevoelige huidgebieden af te plakken tijdens training en wedstrijden met bijvoorbeeld sporttape of medical tape. Let goed op dat de tape niet kan omkrullen. Om blaren te voorkomen moeten sportschoenen goed aansluiten.

Wandelt u veel of bent u een hardloper dan dient u voorzicht te zijn met het preventief tapen van de voeten. Door de lange afstanden worden uw voeten warm en u juist blaren krijgen door de tape. Goed passende sportschoenen en sportkousen zijn in deze belangrijk.

Een blaar hoeft niet altijd te worden behandeld. Heeft u geen last van de blaar dan is het beste om de huid intact te laten. De blaar zal dan vanzelf indrogen.

Maar wanneer u er veel last van ondervindt dan is een bezoek aan een pedicure of medisch pedicure aan te raden Bij aanhoudende pijnklachten als gevolg van de blaar kan er voor worden gekozen om de blaar open te maken. Dit mag alleen bij blaren die zijn ontstaan door overmatige wrijving en als er geen sprake is van een onderliggende aandoening. Om gevaar van infectie te voorkomen wordt het gebied rondom de blaar gedesinfecteerd. Vervolgens maakt de behandelaar met een steriel mesje een kleine opening en wordt het vocht met een steriel gaasje uit de blaar gedrukt. Het aanwezige vocht dient goed te worden verwijderd waardoor de blaar zal indrogen e nde huid zal herstellen. Om risico op infectie te voorkomen mag de losse huid niet worden verwijderd. Hierna dient de blaar dakpansgewijs afgeplakt te worden met huidvriendelijke materialen. De pijnklachten zullen hierna snel zijn verdwenen

Prik blaar niet zomaar door. Wilt u preventief wrijving voorkomen op gevoelige locaties, de druk en pijn van een blaar verlichten, bedek deze met een blarenpleister. Blarenpleisters zijn te koop bij vrijwel iedere supermarkt of drogisterij. Blarenpleister werken preventief en dienen niet meer te worden gebruikt als de blaar al aanwezig is. Een blarenpleister mag niet worden gebruikt bij risicovoeten.

Als uw bloedblaar voldoende kans krijgt geneest deze vanzelf. Hieronder staan een aantal tips:

• Verkoelen: Houd de plek onder koud water of leg er een theedoek met een ijspakking op. Koeling van de bloedblaar bevordert de genezing niet, maar verlicht wel enigszins de pijn
• Druk: Door druk te leggen op de bloedblaar neemt de zwelling af. Er kan dan geen bloed meer uit het bloedvat lekken, en niet opzwellen. Druk kunt u toepassen door bijvoorbeeld een drukverband of door met de handpalm op de plek te duwen
• Verband: Leg minstens iedere dag een schoon verband aan of plak er een schone pleister op. Indien nodig kunt u dit vaker doen

Sporters kunnen voor (preventieve) behandeling en advies terecht bij de medisch pedicure sport van ProVoet. Heeft u risicovoeten? Maak dan voor het behandelen van uw blaren een afspraak met de medisch pedicure.

Een blauwe teennagel ontstaat door een bloeduitstorting tussen de nagel en het nagelbed. Oorzaken kunnen verschillend zijn, bijvoorbeeld een klap of stoot op de teennagel, een verkeerd geplaatste nagelbeugel of prothese, nagelloslating of een nagel-operatie. Een blauwe nagel kan echter ook ontstaan door druk in de schoenen of kousen. Bij personen die anti-stollingsmiddelen gebruiken kan een blauwe nagel zelfs ontstaan na hele lichte druk.  Doordat de verbinding tussen nagelbed en nagel is verbroken, is de kans groot dat de blauwe nagel er in zijn geheel af zal gaan. Het groeien van een nieuwe nagel duurt bijna een jaar en tijdens de groei kunnen er problemen ontstaan. Dit is afhankelijk in hoeverre de oude nagel nog aanwezig is. Als er geen nagel meer aanwezig is dan ligt het nagelbed bloot. Dit kan zeer pijnlijk zijn. Doordat er geen druk van de nagel meer is op het nagelbed, komt de huid iets omhoog. Dit zorgt dat de nieuwe nagel er niet makkelijk overheen kan groeien. De nagel groeit dan in of groeit niet meer vooruit. Hierdoor ontstaat een dikke (bolle) misvormde nagel. Gevolgen kunnen een ingegroeide nagel of een stootnagel zijn. Ook uw teentop kan iets omhoog komen doordat er geen tegendruk meer is van uw nagel.

Een blauwe teennagel kan zijn ontstaan door een trauma zoals het vallen van een gewicht op de teen is of doordat u te kleine schoenen droeg. Een traumanagel gaat niet altijd gepaard met pijn. Wanneer dit wel het geval is, zal tijdens de eerste uren de pijn verergeren door het ophopende bloed tussen de nagel en het nagelbed. De druk kan worden opgeheven door een gaatje te boren in de nagel. Dit is pijnloos en u kunt dit laten uitvoeren door een pedicure of medisch pedicure.

Gebruikt u anti-stollingsmiddelen dan is de kans op een bloeding onder uw teennagel ook aanwezig bij hele lichte druk. Heeft u sensibele neuropathie dan is de kans groot dat u geen pijn voelt bij het ontstaan van een blauwe nagel. Het is daarom belangrijk om dagelijks uw voeten te controleren op oneffenheden. Heeft u een blauwe nagel laat dit dan altijd controleren door uw medisch pedicure.

Als het bloed stolt dan kan de nagel meerdere verkleuringen geven zoals rood, blauw en/of zwart. Zie u een andere verkleuring in uw nagelplaat en is de oorzaak onbekend? Laat dit dan altijd controleren door een pedicure of medisch pedicure of door uw huisarts.

Een blauwe nagel kan aan iedere teen voorkomen maar ontstaat vaak aan de grote teen en komt veel voor onder sporters. De gevolgen van een blauwe nagel zijn goed te behandelen. Het kan echter een jaar duren voor de nagel opnieuw goed uitgroeit. Soms herstelt een nagel helemaal niet meer of vormt er een stootnagel of groeit de nagel in. Lees meer hierover in onze onderwerpen Stootnagel en Ingroeiende nagel.

• blauwe nagels, die soms beschadigd zijn
• kan zeer pijnlijk zijn
• loslaten van de nagel (na verloop van tijd)

Blauwe nagels kunnen door veel verschillende dingen veroorzaakt worden. Denk aan het stoten van de nagel tegen de tafelpoot of het vallen van een object op uw tenen.

Blauwe teennagels komen veel voor bij sporters, met name bij sporten waarbij men abrupt stopt, zoals bijvoorbeeld bij tennis, waardoor de tenen tegen de schoenen stoten. Sporten met veel balcontact zoals voetbal en hockey zijn ook aanleiding tot blauwe nagels. Zoals bijvoorbeeld bij tennis, voetbal, hockey. Wandelaars die veel lopen in heuvelachtig gebied zullen vaak blauwe teennagels krijgen. Dit komt omdat bij het naar beneden gaan van de heuvel uw voet naar voren schuift in de schoen. Als dit meerdere keren is gebeurt dan zal er een bloedvaatje springen.

Het is zowel voor sporters als voor niet-sporters uitermate belangrijk om de juiste schoenmaat en kousen te dragen.

Blauwe nagels kunt u niet altijd voorkomen maar u kunt er wel op letten dat u een goed passende schoen en kous draagt. Sport u veel en/of heeft u last van blauwe nagels? Bezoek dan eens een medisch pedicure sport van ProVoet. Blauwe teennagels komen veel voor onder sporters. De medisch pedicure sport zal uw voeten opmeten en kijken naar uw schoenen. Soms kan een kleine aanpassing zoals een andere vetering  of het dragen van een hulpmiddel over uw teen voorkomen dat u problemen krijgt.

Ook voor niet-sporters is het belangrijk om de juiste schoenmaat te dragen. Uw tenen moeten in de lengte en hoogte voldoende ruimte hebben om druk te voorkomen.

Indien een blauwe nagel recent is ontstaan kan de pedicure of medisch pedicure een gaatje in uw nagelplaat boren om de druk weg te nemen. Dit is een pijnloze handeling waarna u direct verlichting zult merken.
Een medisch pedicure kan met verschillende technieken de nagel begeleiden tot normale groei. Zij kan bijvoorbeeld een nagelbeugel plaatsen om de groei van uw nagel te reguleren of een prothesenagel plaatsen. Een pedicure die hiervoor bijscholing heeft gevolgd kan deze technieken ook uitvoeren. Het opnieuw laten aangroeien van een teennagel is een langdurig proces. Het is belangrijk om gedurende dit proces regelmatig de nagel te laten behandelen.. Dit ter voorkoming van het ontwikkelen van een stootnagel of ingroeiende nagel.

Zoals de naam al aangeeft is een platvoet een voet waarbij de gehele voetzool de grond raakt. In de meeste situaties raakt de voet alleen de grond met de hiel, buitenste voetrand, voorvoet en tenen. De hiel is als het ware naar buiten gekanteld. In sommige situaties raakt de volledige voetzool de grond. Dit kan van nature zijn en hoeft geen problemen te geven. In sommige situaties veroorzaakt deze stand van de voet vermoeidheid in de voet of zelfs pijnklachten.

Bij een platvoet zijn de lengtebogen van de voet doorgezakt. Hierdoor is geen natuurlijke voetboog aanwezig en zal de gehele voetzool de grond raken. Normaliter is de binnenste lengteboog van de voet langer dan de buitenste lengteboog. Als deze lengtebogen gaan doorzakken – als gevolg van degeneratie – zal de binnenkant van de voet langer worden dan de buitenkant. We onderscheiden twee typen platvoeten; de soepele platvoet (hierbij neemt de voet gedurende het zitten of op de tenen staan een normale vorm aan) of een stijve/contracte platvoet (hierbij is de voet altijd volledig plat, ongeacht lichaamsstand).

In de meeste gevallen geven soepele platvoeten weinig tot geen klachten. Mogelijk wijkt de afwikkeling van uw voet af tijdens het lopen. Stijve platvoeten geven vaak klachten zoals pijnuitstralingen naar de enkel, het been en/of de knie. Stijve platvoeten zijn een aangeboren afwijking en worden meestal al in de kindertijd vastgesteld.

Stijve platvoeten zijn dikwijls aangeboren. Na de geboorte wordt dit al vrij snel herkend. Vergroeide botten in de voet zijn meestal de oorzaak van stijve platvoeten.

Soepele platvoeten zijn een normaal verschijnsel bij kinderen. Tussen het zevende en tiende levensjaar neemt de voetboog zijn natuurlijke vorm aan en verdwijnt de platvoet. Bij adolescenten kan een verkeerde beenstand of een te korte kuitspier soepele platvoeten veroorzaken.

Aandoeningen of ziektes die platvoeten veroorzaken zijn: reumatoide artritis, artrose, een verhoogde spiertonus of niet goed functionerende voetpezen. Ook door overgewicht of een opgelopen trauma kan een platvoet ontstaan.

In de meeste gevallen geeft een platvoet geen klachten waarvoor speciale maatregelen nodig zijn. Wel kan u eerder eelt aan buitenzijde van de kleine tenen krijgen Het is belangrijk dat u adequaat schoeisel draagt. De ProVoet pedicure/medisch pedicure kan u adviseren welke schoenen voor u het meest geschikt zijn.

Bezoek uw huisarts indien uw platvoet pijn veroorzaakt. Uw huisarts kan vaststellen of uw klachten worden veroorzaakt door een soepele of een stijve platvoet. Speciale schoenen zijn niet nodig.
Omdat platvoeten kunnen leiden tot problemen aan de huid en nagels van uw voeten is het verstandig om regelmatig een bezoek te brengen aan de pedicure of medisch pedicure van ProVoet. Zij kan u nuttige tips geven over het type schoen dat het meest geschikt is voor uw voeten.

Heeft u risicovoeten? Maak dan een afspraak met een medisch pedicure.

Een droge huid ontstaat door een vermindering van de talgklierfunctie. Bij (extreem) droge voeten is de huid ruw en kan deze mogelijk schilferig en gevoelig zijn. De droge huid kan jeuken, trekken, is gespannen en extra kwetsbaar op plekken waar grote kans is op vouwen en kloven.
Iedereen kan droge voeten krijgen. Wel hebben senioren en mensen met een medische aandoening, zoals diabetes mellitus, reumatische aandoeningen of huidaandoeningen een grotere kans om een droge huid te krijgen.

Er kunnen meerdere oorzaken zijn waardoor u een droge huid krijgt. Zo kan bij personen met een achterliggende aandoening een droge huid een aanwijzing zijn voor de aanwezigheid van een verminderde doorbloeding of verlies van het gevoel in uw voeten. Een droge huid kan echter ook erfelijk bepaald zijn. Daarnaast kunnen weersomstandigheden van invloed zijn op uw huid.

De huid van onze voeten is anders van structuur in vergelijking met de rest van ons lichaam. Het hebben van droge voeten is dan ook een veelvoorkomend probleem. Circa 1 op de 3 mensen heeft er last van. Op hogere leeftijd is dit zelfs 60%. Dit komt doordat de huid naarmate we ouder worden steeds minder collageen en elastine aanmaakt. Het vochtgehalte in de huid neemt af waardoor de huid van de voeten steeds droger wordt.

Wanneer u uw droge voeten niet behandeld, kunt u last krijgen van een ruwe huid, pijnklachten, oneffenheden in uw huid of kloven. Naast dat u dit wellicht onaantrekkelijk vindt, zijn uw droge voeten ook kwetsbaarder dan voeten met een goed gehydrateerde huid. U heeft grotere kans op het ontstaan van (open) kloven en bent minder beschermd tegen bacteriën.

Heeft u een verlaagde weerstand als gevolg van een achterliggende aandoening zoals diabetes mellitus of een reumatische aandoening? Dan is het extra belangrijk uw droge voeten goed te verzorgen. Een ProVoet pedicure of medisch pedicure kan uw voeten behandelen en tips geven. Bij risicovoeten zoals diabetes mellitus, reumatische aandoeningen, kanker, vaatlijden, neurologische aandoeningen of dermatologische aandoeningen dient u een afspraak te maken met een medisch pedicure. Een ProVoet pedicure met aantekening Diabetische Voet en/of Reumatische voet mag eveneens de voeten van personen met diabetes mellitus of reumatische aandoeningen behandelingen. Indien noodzakelijk kan de pedicure of medisch pedicure u doorverwijzen naar de volgende discipline.

Bij een droge huid van uw voeten kunt u last hebben van de volgende symptomen:

• roodheid en/of jeuk
• ruwe huid
• barsten en/of scheuren
• eeltvorming en/of kloven
• toename van het probleem door temperatuurswisselingen

Er zijn verscheidende factoren die kunnen leiden tot droge voeten, waaronder:

• het wassen van de voeten met (uitdrogende) zeep
• slecht afdrogen van de voeten
• niet regelmatig insmeren van de voeten
• temperatuurswisselingen
• het niet dragen van kousen/sokken in de schoenen
• eczeem, psoriasis en andere huidaandoeningen die de huid uitdrogen
• medische condities, zoals diabetes mellitus of reumatische aandoeningen
• het hebben van kanker of de behandeling tegen kanker
• leeftijd
• overgewicht (door extra druk op de voeten, met name op de hielen kan de huid sneller droog worden)

• Uw voeten intensief hydrateren
  Smeer na het douchen/badderen en iedere dag voor het slapen gaan uw voeten royaal in met een voetencrème. Breng de crème aan op de hele voet en masseer deze zorgvuldig in. Smeer de crème nooit tussen uw tenen Gebruik bij voorkeur een crème met een laag ureum gehalte.
• Behandel eventuele kloven
  Gebruik een speciale klovencrème. Helpt dit niet voldoende? Laat uw voetkloven dan behandelen door uw pedicure of medisch pedicure .
• Scrubben en eelt verwijderen
  Het één keer in de week scrubben van uw voeten helpt de harde en dode huidcellen te verwijderen. U kunt alvorens het scrubben uw voeten weken in lauw en zeepvrij water om de huid te verzachten. Breng na het scrubben een hydraterende voetcrème aan. Heeft diabetes mellitus, reumatische aandoening, dermatologische aandoening, vaatlijden, kanker of een neurologische aandoening dan mag u de huid niet scrubben en geen voetbaden gebruiken.
• Katoenen sokken dragen
  Katoen laat de huid van uw voeten beter ademen. Trek iedere dag schone sokken aan.
• Voldoende water drinken

Wanneer u droge voeten heeft zal uw pedicure of medisch pedicure de droge schilfertjes, die vaak harde randjes hebben, verwijderen. Bij een pedicure en medisch pedicure die ook cosmetische behandelingen geeft kan een ontspannende scrub- en/of peeling behandeling ervoor zorgen dat uw huid weer zacht aanvoelt. De dode huidcellen worden verwijderd, waardoor de aanmaak van nieuwe huidcellen wordt gestimuleerd en verzorgende producten beter worden opgenomen. Naast dat dit ontspannend is, is dit ook goed voor de doorbloeding van uw voeten.

Daarnaast kan bij een cosmetische behandeling een masker en/of pakking uw voeten een extra hydraterende boost geven. Dit voedt uw huid intensief en zorgt voor een grondig herstel. Uw voeten worden bij de behandeling ingepakt zodat het masker extra goed intrekt. De actieve ingrediënten worden zo doeltreffend opgenomen en de afvalstro­men worden afgevoerd. Een masker werkt snel en geeft de voedende werking die uw droge voeten nodig hebben.

Dergelijke behandelingen worden niet door iedere pedicure en medisch pedicure gegeven en als u risicovoeten heeft mag de behandeling mogelijk niet worden uitgevoerd.

De pedicure of medisch pedicure zal het eelt van uw voeten verwijderen en uw voeten na de behandeling goed insmeren met een hydraterende crème die geschikt is voor uw huidtype.

Eelt is een plaatselijke verdikking van de bovenlaag van uw huid (ook wel de opperlaag). Het ontstaat van nature op plekken waar de huid last heeft van druk en wrijving. Onder de voet is vaak een dun laagje eelt aanwezig dat ter bescherming van de huid dient. Dit noemen we fysiologisch eelt. In sommige situaties blijft de hoornlaag verdikken waardoor er pijnklachten kunnen ontstaan. Dan is er sprake van overmatig ofwel pathologisch eelt. Het is dan ook van belang om te zorgen dat dit eelt regelmatig door de pedicure of medisch pedicure wordt verwijderd.

Eelt is geelachtig van kleur. Het komt voor op de bal van de voet, de hiel en/of op, onder, aan of tussen uw tenen. Eelt kan ook aan de zijkant van uw voetzool ontstaan. U kunt er veel last van hebben. Het zorgt bijvoorbeeld voor een vermoeidheidsgevoel en/of pijn aan uw voeten. Eelt kan leiden tot likdoorns of kloven. Ook kunt u het gewoon storende, onaantrekkelijke gele plekken vinden. Dan kunt u dit hardnekkige eelt eenvoudig door een pedicure of medisch pedicure laten verwijderen. Het is beter om dit door een professional te laten doen, dan zelf aan de gang te gaan met een eeltvijl. Een soepele en gezonde huid is van groot belang voor uw voeten, de pedicure en medisch pedicure van ProVoet kan u hierover adviseren.

Pathologisch eelt ontstaat door overmatige druk van buitenaf. Dit kan bijvoorbeeld bij niet goed passende schoenen of kousen of bij veranderde stand van de voeten. Ook personen met buitensporige transpiratie kunnen extra eeltvorming ontwikkelen.

Wanneer eeltplekken blijven zitten en zich op een hele kleine plek concentreren, dan kan er sprake zijn van een likdoorn. Wordt eelt erg dik en droog dan kunnen er kloven ontstaan. Meer weten over likdoorns of kloven? Lees dan onze onderwerpen: likdoorn op de voet of kloven in de voet.

Meestal is eelt verhard en geel van kleur. De plek waar het zich bevindt, is verdikt en kan ruw aanvoelen.

Door veel wrijving of druk op één gebied van uw voet, worden er meer huidcellen aangemaakt dan er aan de oppervlakte afsterven. Zo ontstaat er een eeltlaag.

Oorzaken van verhoogde druk zijn onder meer overgewicht, een verkeerde stand van de voeten en/of tenen en slecht passende sokken en/of schoenen. Ook het lopen op schoenen met hoge hakken zorgt voor een onnatuurlijke stand van uw voeten, hierdoor kan er op uw voorvoet  eelt ontstaan.

Bij sommige mensen vormt er meer eelt dan bij anderen. Heeft u een droge huid, dan heeft u over het algemeen sneller kans op eelt. Door een verminderde talgproductie hebben vooral oudere mensen vaak een droge huid – en dus ook eelt. Ook extreme zweetvoeten of een afwijkende stand van de voeten vergroten de kans op eeltvorming.

Eelt kunt u nooit helemaal voorkomen. Uw voeten hebben namelijk altijd een klein beetje eelt nodig om de huid te beschermen. Echter kunt u wel proberen om uw huid soepel te houden. Droog na het wassen (het liefst met warm water) uw voeten goed af. Zorg hierbij dat u met name tussen de tenen goed droogt. Door dagelijks uw voeten in te smeren met een voetencrème wordt uw huid goed verzorgd en blijft deze soepel. Gebruik daarbij een verzorgend product, liefst speciaal voor voeten. Een voetencrème mag nooit tussen de tenen worden gesmeerd. Zo blijven uw voeten lekker zacht, voorkomt u pijnlijke kloven en zien uw voeten er verzorgd en netjes uit.

Heeft u last van overmatige eeltvorming? Dan adviseren wij een ProVoet pedicure of medisch pedicure te bezoeken. De pedicure helpt u niet alleen om het hardnekkig eelt weg te halen, maar helpt ook om eventuele likdoorns te behandelen. Daarnaast kan de pedicure de oorzaken van uw eeltvorming achterhalen en preventieve maatregelen adviseren.

Heeft uw risicovoeten bijvoorbeeld als gevolg van diabetes mellitus, reuma, kanker, vaatlijden, neurologische of dermatologische aandoeningen? Dan is het verstandig om een medisch pedicure te bezoeken.

Een scheefstand naar buiten (adductie) van de grote teen noemen we een hallux valgus. Door dit naar buiten groeien van de grote teen kunnen de naastgelegen tenen in de verdrukking komen en zelfs omhoog worden geduwd. Bij een hallux valgus heeft er een ontwrichting plaatsgevonden tussen het eerste middenvoetsbeen en de grote teen. Als gevolg hiervan kan er een knobbel ontstaan op dit gewricht. Deze knobbel kan zeer pijnlijk zijn en in ernstige situaties ontsteken. Dan is er sprake van een bunion, een geïrriteerde of ontstoken zwelling aan de basis van de grote teen.

ontwrichting tussen het eerste middenvoetsbeen en de grote teen. Bij een ernstige hallux valgus kan er een knobbel ontstaan op het gewricht tussen het eerste middenvoetsbeen en de grote teen. Deze knobbel kan zeer pijnlijk zijn en zelfs ontsteken. Er zal verstijving optreden in de gewrichten van de grote teen en de afwikkeling van de voet zal veranderen. Er zijn meerdere gradaties van een hallux valgus van beginnend tot ernstig.

• scheefstand naar buitenzijde van de grote teen
• naar binnen zakken van het 1^e middenvoetsbeen
• knobbel op gewricht 1^e middenvoetsbeen en grote teen
• verstijven grote teen
• omhoog komen van naastgelegen tenen (grote teen kruipt als het ware onder de 2^e teen)
• eelt of likdoorns op knobbel
• ontsteking aan knobbel
• verdikte nagel grote teen
• ingroeiende nagel grote teen
• eelt op onderzijde grote teen
• eelt op bovenzijde 2^e teen

Er zijn meerder oorzaken waardoor een hallux valgus kan ontstaan. De belangrijkste oorzaak is dat de pezen en spieren van de voet de middenvoetsbeenderen niet meer in stand houden. Hierdoor gaan deze uit elkaar staan en zal het 1^e middenvoetsbeen naar binnen (abductie) zakken. Als gevolg hiervan zal de grote teen naar buiten (adductie) gaan staan. In sommige situaties gaat de grote teen ook naar binnen staan. Dan is er sprake van een hallux varus. De stand van de voet kan leiden tot een hallux valgus. Bij spreidvoet zien we vaak een hallux valgus. Reumatische aandoeningen kunnen eveneens leiden tot een hallux valgus. Een hallux valgus kan erfelijk zijn en bij meerdere personen binnen een familie voorkomen. Overgewicht kan een hallux valgus veroorzaken. Een hallux valgus komt vaker voor bij vrouwen dan bij mannen.

Een beginnende hallux valgus kan soms conservatief worden behandeld.
Een hallux valgus geeft altijd druk in de schoenen. Het is daarom belangrijk dat u de juiste schoenen draagt. Schoenen die iets afvoerend staan aan de voorzijde kunnen geschikt zijn. Uw pedicure of medisch pedicure van ProVoet kan u adviseren.

Bij een beginnende hallux valgus kan het soms helpen om een nachtspalk te dragen. Tijdens de nacht wordt uw grote teen dan in een rechte stand gedwongen. Echter overdag zal de grote teen weer in de scheefstand gaan staan. De zwaartekracht van de grote teen is sterk en deze blijft niet recht staan zonder hulpmiddelen.

Uw pedicure of medisch pedicure kan u adviseren over (al dan niet aangemeten) hulpmiddelen welke u overdag in de schoenen kunt dragen om overmatige druk te voorkomen. Corrigerende steunzolen kunnen helpen om pijnklachten te voorkomen. Soms zijn orthopedische schoenen nodig. Wanneer conservatieve behandelingen niet afdoende zijn kan een operatie worden overwogen. Bespreek uw voetproblemen met uw huisarts. Uw huisarts kan u doorverwijzen naar een orthopedisch chirurg. Eventueel kan er een operatie plaatsvinden.

Bij een hallux valugs ontstaan vaak eelt, likdoorns en nagelproblemen. De ProVoet pedicure en medisch pedicure kan deze voor u behandelen.

Heeft u risicovoeten? Maak dan voor de behandeling van uw hallux valgus een afspraak met de medisch pedicure.

Veel mensen hebben last van voetschimmel. Dit wordt ook wel huidschimmel aan de voet of zwemmerseczeem genoemd. Verreweg de meeste mensen hebben last van schimmel tussen de tenen. Heeft u last van een schimmelinfectie aan uw voeten en blijft u er voor langere tijd mee rondlopen? Dan kan de schimmel tussen de tenen zich ook uitbreiden naar schimmel op de voetzool. De medische benaming van deze aandoening is dermatomycose of tinea pedis.

Een schimmelinfectie op uw voetzool en/of tussen de tenen kan jeuken en pijn veroorzaken. Het wordt gekenmerkt door schilfers, een rode huid op de voetzool welke soms sterk begrensd kan zijn en een witte uitslag tussen de tenen waarbij fissuren (scheurtjes) kunnen ontstaan. Een schimmelinfectie is te behandelen. Echter is het nog beter om voetschimmel te voorkomen door bijvoorbeeld niet op blote voeten te lopen in openbare ruimten als zwembaden en sauna’s.  Ook kunt u voetschimmel voorkomen door uw voeten na het wassen goed af te drogen.

Schimmelinfecties komen het meest voor tussen de tenen – en dan met name tussen uw vierde en vijfde teen – en in een later stadium onder de voeten. De huid tussen uw tenen wordt week en er kunnen fissuren (scheurtjes of kloofjes tussen de tenen) ontstaan. Ook kan de huid tussen uw tenen wit verkleuren. Mogelijk ontstaat in een volgend stadium eveneens een schimmelinfectie onder uw voetzolen. Deze herkent u doordat uw huid rood wordt en er schilfering ontstaat. Soms zijn er blaasjes aanwezig. De huid tussen uw tenen en op uw voetzolen kan jeuken en er kunnen kloven ontstaan waardoor u pijnklachten kunt krijgen.

In sommige situaties ontstaat er een vieze geur, met name tussen de tenen. Dan is er naast de schimmelinfectie ook een bacterie aanwezig. In dat geval is het verstandig een bezoek te brengen aan uw huisarts. Als er een schimmelinfectie op uw huid aanwezig is, loopt u een groter risico dat ook uw nagels besmet raken. Lees daarover meer in ons onderwerp schimmelnagels.

Een schimmelinfectie ontstaat door de aanwezigheid van dermatofyten op de huid van uw voet. U kunt deze huidschimmel oplopen in gezamenlijke doucheruimtes, kleedkamers en zwembaden. In een warm en vochtig klimaat gedijen schimmelsporen het best. Ook overmatig zeepgebruik en het onvoldoende afdrogen van de voeten (vooral tussen de tenen) kan bijdragen aan het ontstaan van een schimmelinfectie.

Het is af te raden om zalf, crème of poeder tussen uw tenen te gebruiken. Een dergelijk product kan klonteren tussen uw tenen en meer vochtigheid bevorderen. Wel kunt u een anti-schimmelmiddel gebruiken in de vorm van een spray. Een dergelijk product mag u alleen gebruiken als u niet tot een risicogroep behoort. Heeft u diabetes mellitus, reumatische of neurologische aandoeningen, ernstig vaatlijden of kanker? Dan adviseren wij u om altijd eerst een huisarts te raadplegen voordat u een product tegen huidschimmel gaat gebruiken.

Behalve de verzorging van uw huid zijn ook uw sokken en schoenen van groot belang. Zo is het verstandig om goed ventilerende schoenen te dragen en deze één keer in de maand te behandelen met schimmeldodende poeder. Draagt u sokken met vilt, zoals sportsokken? Dan raden wij aan om deze op minimaal 60 graden te wassen. Ook is het verstandig om uw schoenen dagelijks te wisselen en per dag schone katoenen sokken aan te trekken.

Huidschimmel op de voet is goed te behandelen, mits u er tijdig bij bent en bereid bent om uw voeten thuis dagelijks te behandelen. Een pedicure of medisch pedicure die aangesloten is bij ProVoet kan een biopt afnemen van uw huid en dit (laten) onderzoeken op de aanwezigheid van sporen van schimmels. Op basis van dat onderzoek ontvangt u advies. Voorkomen is beter dan genezen en dat is zeker van toepassing bij een schimmelinfectie.

Bij een ingroeiende nagel (pseudo unguis incarnatus) drukt de zijkant van de nagel in de huid. Dit kan veel pijnklachten geven, de omliggende huid kan rood zijn of gezwollen, maar er is geen ontsteking aanwezig. Bij een ingegroeide nagel (unguis incarnatus) groeit het puntje van de nagel in het nagelbed. Een ingegroeide teennagel heeft ontstekingsverschijnselen, veroorzaakt pijn en irritatie. Er kan een klein wondje ontstaan en dit kan gaan ontsteken waarbij er pus uit de huid komt. Zowel een ingroeiende nagel als een ingegroeide nagel ontstaan meestal aan de grote teen. Echter de andere nagels kunnen ook ingroeien. De meest voorkomende oorzaken zijn de vorm van de nagel, het wegknippen van de hoeken van de nagels, peuteren aan de nagel, een vochtige huid (dit komt bijvoorbeeld veel voor bij tieners), te smalle schoenen of een afwijkende stand van de teen.

Bij een ingroeiende nagel drukt uw nagel in de huid. De nagelplooi (huidplooi die de randen en de wortel van de nagel omgeeft) kan pijnklachten geven. De nagelwal (de huidrand die rondom de nagelplaat loopt) kan opzwellen en rood worden. Iedere druk – zelfs de druk van de lakens op uw voeten – kan pijnlijk zijn.

Een ingroeiende nagel kan ontstaan doordat er overmatig hoornstof of eelt in uw nagelwal aanwezig is. Ook een ronde nagel kan veel druk in de huid geven.

Bij een ingroeiende nagel is er geen sprake van een ontsteking. De pijnklachten kunnen echter net zo hevig zijn.

Een ingroeiende nagel is goed te verhelpen door een professionele pedicure of medisch pedicure van ProVoet. Het is te adviseren om niet te lang te blijven lopen met de pijnklachten. Een onbehandelde ingroeiende nagel kan gaan ontsteken en een ingegroeide nagel worden.

Bij een ingegroeide teennagel groeit uw nagel in de huid. De punt van de nagel dringt zich in de huid en kan gaan ontsteken. De nagelwal kan gaan en rood worden en u ervaart pijn onder de nagel/aan de teen. Er kan pus uit de huid komen en de nagelwal kan verdikken als gevolg van overmatige celdeling.

Een ingegroeide nagel zelf verhelpen is sterk af te raden. Hoe langer een ingegroeide teennagel onbehandeld blijft, hoe ingrijpender de behandeling. Wacht daarom niet te lang met een bezoek aan de pedicure of medisch pedicure aangesloten bij ProVoet.

• de huid rondom uw nagel is rood en pijnlijk
• verdikking of zwelling van de nagelwal
• het puntje van uw nagel groeit in het nagelbed
• ontsteking van de teen(nagel)

• te ronde nagels
• verdikte nagels
• grote druk op de teen, bijvoorbeeld door knellende schoenen
• rond (of te kort) knippen van de nagels (in plaats van recht afknippen)
• peuteren aan de teennagels
• een weke nagelomgeving door veel baden, hormonen of transpireren
• verwonding of kneuzing van de teen
• afwijkende stand van teen

Andere voetproblemen zoals schimmelnagels kunnen ook verantwoordelijk zijn voor het ingroeien van de nagel. Last van schimmelnagels? Lees dan het onderwerp: Schimmelnagel

U kunt ingroeiende of ingegroeide nagels niet zelf behandelen. Wel kunt u preventief proberen om het te voorkomen. Knip uw teennagels recht en niet te kort af te knippen. Knip geen hoeken weg. Draag schoenen die voldoende ruimte bieden aan de tenen, zowel in breedte als in hoogte. Hebben uw teennagels de neiging om aan de zijkanten naar binnen te krullen? Laat een pedicure of medisch pedicure u adviseren over wat u kunt doen om de nagelgroei te reguleren.

Probeer uw ingroeiende of ingegroeide nagel niet zelf te verwijderen. Dit kan erg pijnlijk zijn en kan uw voetprobleem verergeren in plaats van verhelpen. Neem ook geen voetenbaden met biotex of zout. Voetbaden maakt de huid week en een weke huid is infectiegevoeliger.
Om de ontsteking te verminderen kunt u het beste de navolgende stappen ondernemen:

• 3 maal daags de aangedane teen sproeien met een douchekop met lauwwarm water. Eventueel met een zachte massagestand
• hierna de teen en nagel goed droogdeppen met een zachte handdoek. Voorkom ruw afdrogen en gebruik absoluut geen föhn
• de nagel druppelen met een kleurloze desinfectans
• overdag de nagel afplakken met een huidvriendelijke pleister
• ’s avonds de nagel aan de lucht laten drogen. Eventueel kunt u de ontstoken plek insmeren met een medicinale honingzalf (bij de apotheek verkrijgbaar)

De ontsteking moet dan binnen 3-5 dagen weg zijn. Is de ontsteking niet weg neem dan altijd contact op met uw huisarts.

Bij een ingroeiende nagel kunt u direct een afspraak met bij de pedicure of medisch pedicure. Hij of zij kan voorkomen dat uw nagel verder ingroeit door de groeirichting te begeleiden. Ook kunt u tips krijgen om het ingroeien van uw nagels in de toekomst te voorkomen. Is er sprake van een ingegroeide nagel met ontsteking dan is een verwijzing van uw huisarts nodig. De medisch pedicure kan eventueel een nagelbeugel plaatsen om de groei van uw nagel te reguleren.

Heeft u risicovoeten? Maakt u dan voor de behandeling van uw ingroeiende of ingegroeide nagel een afspraak maken met een medisch pedicure.

Een standafwijking van de tenen noemen we een klauwteen. De eerste twee gewrichten zijn gebogen in een onnatuurlijke hoek. Kenmerkend aan klauwtenen is dat tijdens het staan de top van de teen de grond niet raakt. Dit in tegenstelling tot hamertenen, waarbij de top van de teen wel de grond raakt. Klauwtenen zweven als het ware boven de grond. Tijdens het lopen kunnen de klauwtenen wel de grond raken.

Een onnatuurlijke kromming van de tenen worden klauwtenen genoemd. Bij een klauwteen is er een buiging ontstaan tussen het eerste en tweede kootje van de teen. Een klauwteen kan dynamisch (nog beweegbaar) en gefixeerd (blijvende stand) zijn. Een gefixeerde klauwteen kan pijnlijk zijn. Doordat een klauwteen omhoog staat drukt deze tegen de schoenen en kan er eelt en/of likdoorns ontstaan.

Bij klauwtenen is er een buiging ontstaan tussen het eerste en tweede teenkootje. Het derde teenkootje is niet gebogen. Doordat de eerste twee kootjes door de buiging omhoog gaan staan, zweeft het derde kootje boven de grond. In tegenstelling tot hamertenen raakt het derde kootje de grond niet. Klauwtenen ontstaan met name bij de 2^e, 3^e en 4^e teen. De 5^e teen kan echter ook in een klauwstand trekken. Klauwtenen ontstaan vaak bij een holle voet maar kunnen ook ontstaan bij personen met neurologische aandoeningen zoals spasticiteit of verlamming of bij diabetes mellitus. Op het gewricht tussen het eerste en tweede kootje kan eelt en/of likdoorns ontstaan. Ook op de top van de teen kan eelt en/of likdoorns ontstaan.

De meest voorkomende oorzaak is dat de banden en pezen die de teen laten buigen te kort zijn geworden. Dit kan ontstaan bij een veranderde stand van de voeten. Vaak is dit het geval bij holle voeten. Bij holvoeten is er veel druk op de voorvoet waardoor de spierkracht van de tenen sterk is en de tenen als het ware omhoog worden getrokken. Bij een scheefstand van de grote teen (hallux valgus) kan deze de tweede teen omhoog duwen waardoor deze in gefixeerde stand blijft staan. Klauwtenen kunnen ook ontstaan bij reumatische aandoeningen, neurologische aandoeningen of diabetes mellitus. Het langdurig dragen van te kleine schoenen kan eveneens leiden tot klauwtenen.

Laat u goed adviseren bij de aanschaf van schoenen. Uw pedicure of medisch pedicure van ProVoet kan u hierbij helpen. Eventueel kan zij u doorverwijzen naar een podotherapeut voor corrigerende zolen. In sommige situaties kan een operatie door een erkend orthopedisch chirurg mogelijk een definitieve oplossing bieden.

De pedicure en medisch pedicure kan de huid en nagelproblemen aan uw klauwtenen behandelen en u voorzien van advies.

Niet iedereen heeft pijnklachten aan de klauwtenen en niet iedereen met klauwtenen krijgt eelt of likdoorns. Indien er eelt en/of likdoorns ontstaan dan kan uw pedicure of medisch pedicure drukregulerende oplossingen bedenken. Deze moeten echter wel passen in uw schoenen. De pedicure of medisch pedicure zal beoordelen welke schoenen het meest geschikt zijn voor uw voeten.

Soms kunnen corrigerende steunzolen de pijnklachten verminderen en/of ervoor zorgen dat de tenen iets minder omhoog komen te staan in de schoenen. Uw pedicure of medisch pedicure zal u doorverwijzen indien dit nodig is.

Zijn conservatieve behandelingen niet afdoende, dan kan mogelijk een operatie worden overwogen. Dit kunt u met uw huisarts bespreken.

Heeft u risicovoeten? Maak dan voor de behandeling van uw klauwtenen een afspraak met de medisch pedicure van ProVoet.

Kloven in de voet (raghaden) zijn barsten of scheuren in de huid. Voetkloven (en hielkloven) kunnen in hard overmatig eelt, of juist in een droge huid zonder overmatig eelt ontstaan. Kloven kunnen behoorlijk diep zijn en zorgen voor pijnlijke voeten. Barsten in hard en droog eelt vereisen behandeling door een pedicure of medisch pedicure en een goede thuiszorg.

De randen van kloven in voeten zijn vaak hard. Onderin de kloof is de huid echter erg dun. Hierdoor kan de voet snel gaan bloeden. De meest voorkomende plek waar kloven voorkomen zijn op de rand van de hiel, onder de voorvoet en soms onder de rand van de grote teen. Kloven ontstaan meestal op plaatsen waar veel druk is met de ondergrond. Kloven tussen de tenen zijn geen kloven maar fissuren. Deze ontstaan door een weke huid en kunnen gepaard gaan met een schimmelinfectie. Meer over informatie over fissuren leest u in schimmelaandoeningen aan uw huid.

Bij het ontwikkelen van voetkloven spelen een aantal zaken vaak een grote rol. Denk hierbij aan overmatige druk op uw voetzolen bijvoorbeeld als gevolg van een afwijkende voetstand of bij overgewicht en een extreem droge huid eventueel in combinatie met overmatig eelt. Het dragen van open schoenen, slippers of lopen op blote voeten kan eveneens leiden tot kloven in voeten.

Kloven in voeten ontstaan als barsten of scheuren in de huid. De huid van uw voeten bevat van nature weinig talgkliertjes en is daardoor droger. Vaak ontstaan kloven op uw hielen waar sprake is van hard eelt. Wanneer de eeltlaag dik is en uw huid droog, kan het eelt diepe kloven vertonen. Een open kloof is zeer pijnlijk en heeft een vergrote kans op infecties. Bij personen met risicovoeten moeten kloven zo spoedig mogelijk worden behandeld door de medisch pedicure.

Hielkloven ontstaan vaak door overmatige eeltvorming gecombineerd met een droge huid. Door een constante (verhoogde) druk op de hielen kan het eelt barsten. Deze vaak verticale barstjes verkleuren soms wit en staan in sommige gevallen een beetje open. Dit kan zeer pijnlijk zijn, bloeden en zelfs gaan ontsteken. U herkent een ontsteking aan gezwollen, pijnlijke en rode huid in en rondom de kloven. Deze kunnen gepaard gaan met vochtige wonden en pus. Heeft u risicovoeten en ontstoken kloven? Ga dan altijd direct naar uw behandelend arts of maak een afspraak met uw medisch pedicure.

U herkent voetkloven aan de volgende symptomen:

• een kloof ziet er uit als een korte snee, verticale barstjes of scheuren in de huid van uw voet
• de kloof bevindt zich meestal op de hiel en/of op de voetzool
• de huid kan open staan en soms kan een kloof vrij diep zijn
• een diepe kloof kan bloeden en soms zelfs gaan ontsteken
• een kloof in de voet kan zorgen voor pijn aan de onderkant van uw voeten tijdens het wandelen of bewegen

Hielkloven komen vaak voor, zowel bij mannen als vrouwen. Het komt meer voor bij vrouwen. Dit komt doordat zij ’s zomers vaak met open schoenen lopen. De huid verliest dan sneller vocht en droogt eerder uit. Het dragen van sokken of kousen beschermt de voeten tegen invloeden van buitenaf. In de zomerperiode kunt u door het niet dragen van sokken of kousen over het algemeen meer last ondervinden van eelt aan de hielen. In de winterperiode kan de huid ook droger zijn waardoor er eveneens kloven kunnen ontstaan.

Mensen met een staand beroep of overgewicht hebben ook vaker last van hielkloven. Er is dan sprake van meer druk op de hielen, omdat deze een groot deel van het lichaamsgewicht dragen. Ook bij risicovoeten en dan met name bij diabetes mellitus kunnen kloven ontstaan.

Droge voetkloven kunnen ook veroorzaakt worden door langdurig douchen of een heet bad. Dit zorgt voor extra uitdroging van uw huid. Een droge huid kan niet soepel bewegen, waardoor er bij beweging van de voeten sneller voetkloven ontstaan. Droge kloven op uw voeten genezen vaak moeilijk omdat de eelt-rand om het kloofje het sluiten van de huid belemmert.

Regelmatig een bezoek aan een pedicure of medisch pedicure van ProVoet kan voorkomen dat er kloven op uw voeten ontstaan. Na het behandelen van de kloven zal de pedicure u tips geven, zoals het verzorgen van uw huid met een goede voetenbalsem of het dragen van andere schoenen.

Belangrijk is om uw voeten dagelijks niet langer dan tien minuten te wassen. Doe dit in lauw water zonder zeep of met een ph-neutrale zeep. Droog uw voeten goed af, vooral tussen uw tenen. Uw voeten drogen doet u het beste met een zachte handdoek. Smeer uw voeten vervolgens in met een speciale crème.

Door eeltranden aan uw hiel te voorkomen heeft u minder kans op kloven. Dit kan ontstaan doordat u bijvoorbeeld op te kleine schoenen (met een open hiel) loopt. Hierdoor ‘hangt’ de huid van uw voet min of meer over de rand van de achterzijde van de schoen. Voorkom dit door het dragen van goed passende schoenen. Heeft u toch last van overtollig eelt? Laat dan een pedicure het eelt verwijderen.

Kloven zijn niet altijd te voorkomen. Echter zorgt het dagelijks insmeren van de huid met een goed hydraterende voetcrème ervoor dat uw huid soepel blijft. Mogelijk voorkomt u hiermee kloven.

Heeft u geen risicovoeten? Dan kunt u bij beginnende kloven in uw voet een klovenzalf proberen. U smeert deze klovenzalf direct op de kloof. Hierna dient de kloof te worden afgeplakt met huidvriendelijke pleisters. Door de huid te beschermen met een huidvriendelijke pleister ontstaat er minder druk en wrijving op de kloof tijdens het staan en zal deze eerder genezen. Alleen de voeten insmeren met een klovencrème is niet afdoende om de kloven te laten genezen. Eventueel kunt u in plaats van een klovencrème een medicinale honingzalf gebruiken. Uw pedicure of medisch pedicure kan u adviseren welke crème of zalf voor u het beste geschikt is.

Klovencrèmes zijn te koop bij uw pedicure en medisch pedicure, drogist of apotheek. Medicinale honingzalf kunt u via uw pedicure en medisch pedicure of apotheek kopen. Bezoek bij hardnekkige, pijnlijke of bloedende kloven zo snel mogelijk een pedicure of medisch pedicure van ProVoet.

De pedicure en medisch pedicure zal uw kloven behandelen door de harde randen te verwijderen. Deze randen belemmeren de genezing van de zachte kwetsbare huid in de diepte van de kloof. De pedicure en medisch pedicure zal bij bloedende kloven de wondjes behandelen en u advies meegeven voor verdere behandeling thuis.

Heeft u zogeheten risicovoeten? Maak dan voor de behandeling van uw kloven een afspraak met een medisch pedicure. De medisch pedicure stelt dan een persoonlijk behandelplan voor u op.

Een likdoorn (clavus) is een vaak pijnlijke, conisch naar binnen groeiende eeltplek (verharde eeltkern). Deze komt voor op plaatsen waar veel en vaak druk en/of wrijving op de huid wordt uitgeoefend. Dit zorgt voor overmatige eeltvorming op een geconcentreerde plek van uw voet. Een likdoorn komt vaak voor op de voetzool, de bovenzijde van de tenen, op de teentop en tussen de tenen. Maar ook op handpalmen kunnen likdoorns ontstaan. Een likdoorn kan pijnlijk zijn, het kan voelen alsof er een spijker in de voet zit.

Een likdoorn, wordt in de volksmond ook wel eeltpit of eksteroog genoemd. Waar een eeltpit een andere benaming is voor een likdoorn, is een eksteroog iets anders. Het betreft twee verschillende vormen van eelt:

· Bij een likdoorn groeit er een spitse punt van eelt naar binnen. Dat wil zeggen dat het gevormde eelt door druk van buitenaf op een kleine ruimte naar binnen wordt gedrukt. Doordat deze punt van eelt kan drukken op de zenuwen en bloedvaten kunt u last hebben van een pijnlijke plek aan uw voet.

· Een eksteroog is een ronde schijf eelt die zich meestal op de buitenzijde van de tenen bevindt. Bij een eksteroog drukt de schijf eelt in de huid maar is er geen sprake van een naar binnen groeiend eeltpunt.

Een eksteroog kan net zo veel pijn veroorzaken. Zowel een likdoorn als een eksteroog zijn goed te voorkomen door wrijving op tijd op te merken en goed passend schoeisel te dragen dat fijn zit.

Een likdoorn is soms moeilijk te onderscheiden van een wrat. Een eeltpit kan namelijk soms zacht aanvoelen, maar meestal voelt deze ietwat hard aan en vaak is de grens tussen de eksteroog en de ‘gewone’ huid goed te zien.

Reguliere likdoorn (clavus):
een pijnlijke ophoping met naar binnen groeiende kern van de opperhuid door druk of wrijving.

Weke variant (clavus interdigitalis):
komt voor tussen de tenen. Hier is de huid vaak week en zacht. De weke variant is over het algemeen witachtig van kleur en één van de pijnlijkere varianten. Dit komt doordat er continu druk op staat. Meestal wordt een weke likdoorn veroorzaakt door de stand van de voeten of de tenen in combinatie met het dragen van te smalle schoenen.

Vasculaire variant:
bij deze likdoorn zijn er bloedvaatjes meegegroeid en is te herkennen aan de donkere puntjes die zich in de eeltpit bevinden. Deze kan niet zomaar worden weggesneden door uw pedicure of medisch pedicure en wordt meestal behandeld met een chemische pakking.

Neurovasculaire likdoorn:
bij deze variant zijn er zenuwen en bloedvaatjes meegegroeid. Deze kan niet zomaar worden weggesneden door uw pedicure of medisch pedicure en wordt meestal behandeld met een chemische pakking. Een neurovasculaire likdoorn is erg pijnlijk.

Zaadlikdoorn:
deze ontstaat zonder dat er sprake is van enige wrijving of druk, lijkt op een klein graankorreltje en doet geen pijn. Zaadlikdoorns komen veel voor bij een hele droge huid. Er kunnen meerder zaadlikdoorns op de voetzolen aanwezig zijn.

Een likdoorn wordt ook wel omschreven als een glasachtig geel plekje met een donkere kleur in het midden of als een pijnlijk plekje of bult onder de voet. Een likdoorn is naar binnengroeiend wigvormig van vorm en heeft een duidelijk zichtbare grens met de normale huid. De plek is maximaal enkele millimeters groot. Een likdoorn kan ook aanwezig zijn onder het eelt. Soms is een likdoorn niet direct van buitenaf zichtbaar. Een likdoorn kan pijnlijk zijn en bevindt zich meestal op een van de volgende plaatsen: op de voetzool, de bovenzijde van de tenen, op de teentop en tussen de tenen.

Likdoorns voelen over het algemeen hard aan, maar er bestaan zoals eerder beschreven ook zachte likdoorns. Het kan dus lastig zijn om een likdoorn van een voetwrat te onderscheiden. Het verschil tussen een likdoorn en een wrat is dat een wrat bij zijdelingse druk pijn doet en een likdoorn als u er bovenop drukt. Daarnaast is er bij likdoorns op de voetzool een verschil in pijnbeleving bij het afwikkelen. Een likdoorn geeft pijnklachten als u staat terwijl een wrat pijnlijk is als u afzet. Een wrat heeft een meer bloemkoolachtige vorm daar waar een likdoorn een glanzende eeltstructuur heeft. Lees meer over wratten in het onderwerp: wrat op de voet

Likdoorns kunnen ontstaan wanneer uw schoenen te nauw zijn, spits zijn, hoge hakken of een verkeerde maat hebben. In deze gevallen kunnen uw voeten geen natuurlijke houding aannemen. Dit zorgt dat druk op bepaalde plekken van uw voeten worden vergroot, wat het ontstaan van een likdoorn in de hand werkt. De stand van uw voeten en tenen in combinatie met schoenen kan eveneens leiden tot drukplekken. Uw pedicure of medisch pedicure kan u uitleggen welke schoenen voor u het best geschikt zijn.

Een likdoorn is meestal goed te voorkomen door wrijving op tijd op te merken en schoeisel te dragen dat de juiste lengte en breedte maat heeft

Een pedicure of medisch pedicure kan de likdoorn vakkundig verwijderen door deze handmatig en machinaal te behandelen. het wegsnijden en -frezen van de eeltpit. Deze zal dan direct verdwijnen en daarmee ook de pijn. De pedicure of medisch pedicure zal uw voeten onderzoeken om te kijken waardoor de likdoorn is ontstaan. Hij od zij zal u adviseren hoe u een likdoorn kunt voorkomen.

Heeft u risicovoeten? Maakt u dan voor de behandeling van uw likdoorn een afspraak met een medisch pedicure.

Een peesontsteking aan de voet is een irritatie van de pees. Een pees is een band die spieren met een bot verbindt. Is de band overbelast? Dan ontstaan er scheurtjes die irritatie geven. Dit kan op verschillende plekken in de voet voorkomen zoals de onderkant van de voet, de hiel, bovenop of de zijkant van de voet. Vaak is de pijn gemakkelijk aan te wijzen.

Peesontsteking noemen we ook tendinitis en is feitelijk een peesblessure. Een pees is de verbinding tussen spier en het bot. Wanneer de pees overbelast is, kunnen er scheurtjes ontstaan die vervolgens irritatie geven. Eigenlijk is een peesontsteking een peesbeschadiging door overbelasting.

Een peesontsteking in de voet geeft in de meeste gevallen klachten zoals pijn en zwelling. De plek van de zwelling kan rood van kleur worden en de bewegingsvrijheid is vaak beperkt. Helaas nemen de pijnklachten vaak toe, naarmate de tijd verstrijkt. Daar waar de pijn eerst voelbaar was bij een bepaalde beweging, zijn deze pijnklachten in de volgende fase ook voelbaar tijdens normale bewegingen.

Een peesontsteking/peesblessure ontstaat vaak door overmatige prikkeling van de pees of spier. Deze blessure treedt op bij mensen die opeens (overmatig) gaan sporten of bij mensen met een eenzijdig bewegingspatroon (herhaaldelijk dezelfde beweging maken). Ook sporters die een (te) intensief trainingsschema hanteren, kunnen pijn aan de pees ervaren.

U kunt zelf verschillende maatregelen nemen om uw peesontstekingsklachten te verminderen. Neem voldoende rust met uw voet, koel de zwelling na de activiteit of neem ontstekingsremmende medicatie. Uw huisarts kan u hierbij adviseren.

Bent u niet voldoende gebaat bij het nemen van rust en het gebruiken van medicatie? Bespreek deze problemen met uw huisarts. Eventueel kan er een operatie plaatsvinden.

De pedicure of medisch pedicure van ProVoet kan u adviseren over uw schoenen. Eventueel kan hij of zij drukverleggende middelen toepassen om uw pijnklachten te verlichten. Tevens zal zij u adviseren welke schoenen voor u het best geschikt zijn om te dragen.

Zoals de naam al aangeeft is een platvoet een voet waarbij de gehele voetzool de grond raakt. In de meeste situaties raakt de voet alleen de grond met de hiel, buitenste voetrand, voorvoet en tenen. De hiel is als het ware naar buiten gekanteld. In sommige situaties raakt de volledige voetzool de grond. Dit kan van nature zijn en hoeft geen problemen te geven. In sommige situaties veroorzaakt deze stand van de voet vermoeidheid in de voet of zelfs pijnklachten.

Bij een platvoet zijn de lengtebogen van de voet doorgezakt. Hierdoor is geen natuurlijke voetboog aanwezig en zal de gehele voetzool de grond raken. Normaliter is de binnenste lengteboog van de voet langer dan de buitenste lengteboog. Als deze lengtebogen gaan doorzakken – als gevolg van degeneratie – zal de binnenkant van de voet langer worden dan de buitenkant. We onderscheiden twee typen platvoeten; de soepele platvoet (hierbij neemt de voet gedurende het zitten of op de tenen staan een normale vorm aan) of een stijve/contracte platvoet (hierbij is de voet altijd volledig plat, ongeacht lichaamsstand).

In de meeste gevallen geven soepele platvoeten weinig tot geen klachten. Mogelijk wijkt de afwikkeling van uw voet af tijdens het lopen. Stijve platvoeten geven vaak klachten zoals pijnuitstralingen naar de enkel, het been en/of de knie. Stijve platvoeten zijn een aangeboren afwijking en worden meestal al in de kindertijd vastgesteld.

Stijve platvoeten zijn dikwijls aangeboren. Na de geboorte wordt dit al vrij snel herkend. Vergroeide botten in de voet zijn meestal de oorzaak van stijve platvoeten.

Soepele platvoeten zijn een normaal verschijnsel bij kinderen. Tussen het zevende en tiende levensjaar neemt de voetboog zijn natuurlijke vorm aan en verdwijnt de platvoet. Bij adolescenten kan een verkeerde beenstand of een te korte kuitspier soepele platvoeten veroorzaken.

Aandoeningen of ziektes die platvoeten veroorzaken zijn: reumatoide artritis, artrose, een verhoogde spiertonus of niet goed functionerende voetpezen. Ook door overgewicht of een opgelopen trauma kan een platvoet ontstaan.

In de meeste gevallen geeft een platvoet geen klachten waarvoor speciale maatregelen nodig zijn. Wel kan u eerder eelt aan buitenzijde van de kleine tenen krijgen Het is belangrijk dat u adequaat schoeisel draagt. De ProVoet pedicure/medisch pedicure kan u adviseren welke schoenen voor u het meest geschikt zijn.

Platvoeten behandeling

Bezoek uw huisarts indien uw platvoet pijn veroorzaakt. Uw huisarts kan vaststellen of uw klachten worden veroorzaakt door een soepele of een stijve platvoet. Speciale schoenen zijn niet nodig.
Omdat platvoeten kunnen leiden tot problemen aan de huid en nagels van uw voeten is het verstandig om regelmatig een bezoek te brengen aan de pedicure of medisch pedicure van ProVoet. Zij kan u nuttige tips geven over het type schoen dat het meest geschikt is voor uw voeten.

Heeft u risicovoeten? Maak dan een afspraak met een medisch pedicure.

“Een ontsierende aandoening, soms pijnlijk. Maar ach, eigenlijk valt er best mee te leven.” Zo denken de meeste mensen over schimmelnagels, maar wist u dat een schimmelnagel in sommige situaties goed te behandelen is?

Schimmels vertonen zich meestal het eerst onder de nagels van uw grote teen of juist uw kleine teen. Deze tenen staan namelijk het meest onder druk in uw schoenen. U kunt een schimmelnagel herkennen aan een bruine of gele verkleuring aan de zijkanten en bovenkant van uw nagel. De lengtegroei van de nagel is geremd en daardoor kan de dikte van de nagel toenemen. Soms is de verkleurde nagel erg brokkelig of zit deze los.

Wilt u zeker weten of er sprake is van een schimmelinfectie? Laat dan een biopt van uw nagel afnemen. Bij een biopt knipt de pedicure of medisch pedicure een klein stukje van uw aangetaste nagel en onderzoekt dit of stuurt dit op naar een laboratorium. Omdat er tientallen andere redenen kunnen zijn waarom uw nagel verkleurt of verdikt, is onderzoek op aanwezigheid van schimmelsporen belangrijk.

Een schimmelnagel wordt in de medische wereld onychomycose, genoemd, maar is in de volksmond ook bekend als kalknagel of schimmelnagel. Een kalknagel is echter geen schimmelnagel.

In Nederland heeft naar schatting circa 26% van de bevolking een schimmelinfectie aan de nagels. Mannen en vrouwen lopen ongeveer een gelijk risico op schimmelnagels. De kans neemt toe naarmate u ouder wordt. Ook personen met een verminderde weerstand (mensen met diabetes mellitus of mensen die chemotherapie ondergaan) hebben een grotere kans op schimmelnagels. Als u last heeft van een schimmelinfectie op de huid van uw voeten is het risico op een schimmelinfectie onder uw nagels ook groter. Een verdikte nagel kan druk veroorzaken op uw huid, met pijnklachten tot gevolg.

Iemand met een gezonde huid en gezonde nagels heeft meestal een goede afweer tegen schimmels. Is er echter sprake van een beschadiging van de nagel, dan is de kans op een schimmelinfectie ook groter. Als de verbinding tussen de nagelplaat en het nagelbed is verbroken, hebben schimmelsporen de ruimte om te kunnen uitbreiden. Schimmels gedijen goed in een vochtige omgeving. De vochtige nagelplaat is daardoor een aantrekkelijke plek. Sporen van schimmels bevinden zich overal in onze omgeving en we komen er dus eenvoudig mee in contact.

Vooral in gemeenschappelijke ruimtes zoals douches, zwembaden, sporthallen, hotels en sauna’s kunt u een schimmelinfectie oplopen. Wanneer u daar op blote voeten rondloopt, komt u bijna onvermijdelijk in contact met schimmelsporen. Maar u kunt ook een schimmelinfectie oplopen als u in een schoenenwinkel nieuwe schoenen past zonder uw eigen kousen te dragen.

Als u zelf een schimmelinfectie heeft opgelopen dan bent u een bron voor nieuwe infecties. Iemand met een schimmelinfectie kan miljoenen sporen verspreiden die heel lang besmettelijk blijven.

Het is een misverstand te denken dat schimmelinfecties ontstaan door slechte hygiëne. U kunt het volgende doen om de kans op besmetting zo klein mogelijk te houden:

• was uw voeten dagelijks, liefst zonder zeep
• droog uw voeten goed af, vooral tussen de tenen. Een absorberende tissue is hierbij handig
• draag sokken van absorberend, natuurlijk materiaal zoals wol of katoen
• vermijd zoveel mogelijk het dragen van synthetische kousen of panty’s
• trek elke dag schone sokken aan
• kies bij voorkeur voor schoenen van echt leer
• pas nooit met blote voeten nieuwe schoenen in een schoenenwinkel
• wissel regelmatig van schoenen en draag schoenen niet te lang achter elkaar
• draag altijd slippers in openbare ruimtes als kleedkamers, douches of sauna’s

Een schimmelnagel geneest vrijwel nooit vanzelf. Is de nagel door schimmel geïnfecteerd, dan kan de infectie zich langzaam uitbreiden. Met als mogelijk gevolg dat alle nagels van uw tenen worden aangetast.

De behandeling van schimmelnagels is een langdurig traject en kan op verschillende manieren worden uitgevoerd:

• orale medicatie die is voorgeschreven door de huisarts of dermatoloog in combinatie met een lokaal anti-schimmelmiddel
• een lokaal anti-schimmelmiddel. Middelen met miconazole en terbinafine zijn verkrijgbaar op de vrije markt evenals andere middelen die natuurlijke bestanddelen bevatten.
• laserbehandelingen in combinatie met een lokaal anti-schimmelmiddel
• PACT therapie in combinatie met lokaal anti-schimmelmiddel
• pakkingen in combinatie met een lokaal anti-schimmelmiddel

Daarnaast hebben ook uw schoenen een behandeling nodig, in de vorm van een spray of poeder met schimmeldodende bestanddelen. Een bij  ProVoet aangesloten pedicure of medisch pedicure kan uw verdikte nagels dunner frezen, waardoor alle aangetaste delen worden verwijderd. Houd er rekening mee dat het 9 tot 12 maanden kan duren voordat de schimmel uit uw nagels is verdwenen.

Heeft u risicovoeten? Maakt u dan voor de behandeling van uw schimmelnagels een afspraak met de medisch pedicure.

Een stootnagel (unguis pulsus) is een te korte nagel die tegen de voorkant van de teentop ‘stoot’. Als gevolg hiervan komt de teentop omhoog te staan. In sommige situaties kan de stootnagel met een ontsteking gepaard gaan.

Een stootnagel ontstaat veelal na een trauma, waarbij de nagel gedeeltelijk is afgebroken of los heeft gelaten. Een nagel beschermt het onderliggende nagelbed en zorgt ervoor dat de teentop naar beneden wordt geduwd. Als de nagel ontbreekt of gedeeltelijk is afgebroken dan zal de teentop omhoog komen en kunnen er problemen ontstaan bij de groei van de nagel. Dit komt doordat de huid waar de nagel zat nu kans krijgt om omhoog te komen. De nieuwe nagel kan dan niet normaal groeien. De nagel ‘stoot’ tegen de teentop en groeit in plaats van vooruit, omhoog of kan gaan verdikken. Met als gevolg een dikke, misvormde nagel; een stootnagel. Een stootnagel kan ook ontstaan door het langdurig dragen van verkeerd schoeisel of het verkeerd knippen van de teennagels.

• bolle, dikke, misvormde nagel
• opgebolde huid/teentop

Een stootnagel kan het gevolg zijn van te kort knippen van uw nagel, te langzame groei van de nagel of het dragen van te kleine schoenen. De lengtegroei wordt geremd waardoor uw nagel in dikte toeneemt of bol zal groeien. Een stootnagel kan ook veroorzaakt worden door een nageltrauma. Denkt u hierbij aan het stoten van de nagel of iets op uw tenen laten vallen waardoor uw nagel beschadigd. Voetballers hebben vaker last van een beschadigde en vervormde nagel door het veelvuldig schoppen tegen de bal.

U kunt een stootnagel beter niet zelf behandelen. Wel kunt u het ontwikkelen van stootnagels voorkomen door onderstaande tips:

• draag goed passende schoenen, waarbij er voldoende ruimte in de lengte en in de hoogte is voor uw tenen
• knip uw nagels altijd recht en niet te kort. Knip nooit hoekjes van uw teennagel af
• bezoek bij het loslaten van een (trauma)nagel tijdig een pedicure of medisch pedicure van ProVoet
• bescherm uw tenen tijdens het sporten bijvoorbeeld door het dragen van een teentopbeschermer. Een medisch pedicure sport kan u adviseren

Uw pedicure of medisch pedicure kan uw nagel afvlakken en de eventueel ontstane eeltrand verwijderen. Daarnaast kan een nagelprothese (kunstnagel) helpen de nagel over de opstaande huid van de teentop te begeleiden. Deze drukt de teentop naar beneden waardoor de nagel normaal door kan groeien. Ook kan uw medisch pedicure door bijvoorbeeld nagelbeugeltechniek de nagelgroei begeleiden om de ontwikkeling van een stootnagel te voorkomen. Het reguleren en repareren van nagels is een expertise van de medisch pedicures. Een pedicure die hier bijscholing voor heeft gevolgd kan deze technieken ook uitvoeren. Het is belangrijk om een stootnagel tijdens de groei regelmatig te laten behandelen door een pedicure of medisch pedicure. Naast de behandeling zal zij u adviseren over schoeisel en bescherming van de nagel. Bent u actief sporter, maak dan een afspraak met de medisch pedicure sport.

Heeft u risicovoeten? Laat uw stootnagel dan behandelen door een medisch pedicure.

We hebben allemaal wel eens zweetvoeten. Bijvoorbeeld bij warm weer of door (te) warme schoenen met onvoldoende ventilatie. Zweetvoeten worden in de volksmond ook wel stinkvoeten genoemd. Niet heel gek, want ze verspreiden vaak een sterke, onaangename geur. Sommige mensen hebben echter meer last van zweetvoeten dan anderen. Hun voeten zijn bijna continu nat door overmatige zweetproductie. De medische term hiervoor is hyperhidrosis pedis.  Zweetvoeten die onvoldoende verzorgd worden kunnen op lange termijn leiden tot voetschimmels.

Bij extreme zweetvoeten zijn uw voeten niet alleen bijna continu nat van het zweet, maar ze voelen vaak ook koud aan. Bovendien kan de huid van uw voeten er verweekt en rimpelig uitzien. Zweetvoeten gaan helaas vaak gepaard met stinkvoeten. Deze doordringende vieze geur wordt veroorzaakt door een afbraak van de hoornstof op een de overmatige transpirerende huid. Als er bacteriën en/of schimmels op de huid aanwezig zijn, kan de situatie verergeren. Het warme en vochtige milieu van de voet samen met een rijke voedingsbodem van dode huidcellen (eelt) vormen een ideaal klimaat voor de aanwas van bacteriën en schimmels. Zij zetten bestanddelen uit zweet om in stinkende geurstoffen.

U kunt hyperhidrosis pedis of voeten die overmatig zweten herkennen aan de volgende symptomen:

• een onaangename geur
• overmatige transpiratie / vochtige voeten
• een rimpelige en bleke huid
• een branderig en/of prikkend gevoel aan uw voeten
• een koud, wee gevoel aan de voeten

Sommige mensen hebben last van overmatige transpiratie. Dit kan over het hele lichaam voorkomen, maar ook plaatselijk, zoals bij uw voeten. U kunt niet altijd iets doen aan het overmatig zweten, dit kan namelijk ook worden veroorzaakt door een stofwisselingsstoornis. Andere oorzaken die zweten in de hand werken zijn stress, schade aan de sympathische zenuwen, lichamelijke inspanning, een slechte conditie, dragen van slecht ventilerende schoenen en sokken, een slechte pasvorm van uw schoenen, bepaalde medicijnen, bepaalde aandoeningen zoals diabetes en onvoldoende hygiëne.
De stinkende geur die zweetvoeten kunnen verspreiden ontstaan door bacteriën die op de voeten leven. Deze bacteriën gedijen goed in warme en vochtige ruimtes. Door het geregeld dragen van dichte, slecht ventilerende schoenen en sokken, ontstaat het ideale klimaat voor bacteriën en schimmels.

Veel mensen die last hebben van stinkvoeten door overmatig zweten, generen zich hiervoor. Zweetvoeten kunnen hierdoor leiden tot psychische en sociale problemen zoals onzekerheid en sociaal isolement.
Andere problemen die kunnen ontstaan door zweetvoeten zijn voetinfecties zoals voetschimmel. Een verhoogde vochtigheid van de voeten veroorzaakt namelijk de kans op infecties. Bij mensen met aandoeningen zoals diabetes, perifere neuropathie en perifeer arterieel vaatlijden kan dit zelfs leiden tot ernstige aandoeningen zoals een huidinfectie en zweervorming.

Wat helpt tegen zweetvoeten? Er zijn verschillende manieren waarop u zelf zweetvoeten kunt tegengaan:

• was uw voeten regelmatig met antibacteriële zeep
• droog uw voeten goed af, vooral tussen de tenen
• wisselbaden kunnen helpen (mits u geen risicovoeten hebt, dan mag u geen voetbaden nemen)
• draag sokken van katoen of wol en vermijd sokken van synthetische materialen zoals polyester
• draag iedere dag schone sokken of trek meermaals per dag een schoon paar aan
• draag goed ventilerende schoenen, die niet knellen en trek uw schoenen regelmatig uit als dit mogelijk is
• was uw sokken heet om alle bacteriën te doden
• draag goed ventilerende schoenen die niet knellen
• trek uw schoenen regelmatig uit als dit mogelijk is
• wissel regelmatig van paar schoenen en laat gedragen schoenen bij voorkeur minimaal 24 uur drogen

Andere middelen die u kunt proberen om van zweetvoeten af te komen, zijn:

• Inlegzolen. Bepaalde inlegzolen absorberen het vocht en de warmte in de schoen. Dit geeft uw voet kans om meer te ‘ademen’. Dit helpt de opstapeling van warmte en vocht voorkomen.
• Zweetvoetenspray. Er zijn special sprays te verkrijgen die kunnen helpen tegen zweetvoeten. Het aanbrengen van een spray of ontgeurder in uw schoenen kan stinkende voeten verminderen. Heeft u risicovoeten overleg dit dan met uw huisarts
• Voetcrème. U kunt uw voeten ook insmeren met een antitranspiratiecrème. Sommige zalfjes, gels en crèmes dragen ook bij aan de verzorging van uw voeten. Gezonde voeten verkleint de kans op zweetvoeten, voetschimmels en andere voetproblemen

Het kan zijn dat ondanks de maatregelen die u neemt, uw voeten toch een onaangename geur blijven houden. In dat geval zijn er verschillende producten die deze geur tegen helpen te gaan. U kunt bijvoorbeeld gebruik maken van een voet deodorant of absorberende poeder om uw voeten droog te houden.

Heeft u risicovoeten? Dan is het verstandig om eerst te overleggen met uw huisarts over het behandelen van uw zweetvoeten.

Wanneer u last heeft van overmatig zwetende voeten, dan is het aan te raden om een bezoek te brengen aan de pedicure of medisch pedicure van ProVoet. Onze pedicures kunnen u helpen om uw voeten weer in goede conditie te krijgen én te houden. Daarnaast geven zij advies om zweetvoeten tegen te gaan.

Bij risicovoeten is het verstandig om een afspraak te maken voor de behandeling van uw zweetvoeten met een medisch pedicure.

Eczeem op de voeten is geen aandoening op zichzelf. Het is echter een symptoom van huidschimmel, ook wel zwemmerseczeem genoemd. Schimmelinfecties aan de huid van de voet worden het meest gezien tussen de tenen. De medische benaming hiervoor is dermatomycose of tinea pedis.

Zwemmerseczeem wordt gekenmerkt door grijs-witte huidschilfertjes, een rode huid op de voetzool welke soms sterk begrensd kan zijn en een witte uitslag tussen de tenen. Ook kunnen er fissuren (scheurtjes of kloofjes) ontstaan tussen de tenen. Een schimmelinfectie is goed te behandelen. Beter is het echter om het te voorkomen door bijvoorbeeld niet op blote voeten te lopen in openbare ruimten zoals zwembaden en sauna’s.

Zwemmerseczeem komt het meest voor tussen de tenen en dan met name tussen uw vierde en vijfde teen. De huid tussen uw tenen wordt week en er kunnen fissuren (scheurtjes of kloofjes tussen de tenen) ontstaan. Ook kan de huid tussen uw tenen wit verkleuren. Mogelijk ontstaat in een volgend stadium eveneens een schimmelinfectie onder uw voetzolen. Deze herkent u doordat uw huid rood wordt en er schilfering ontstaat. Soms zijn er blaasjes aanwezig. De huid tussen uw tenen en op uw voetzolen kan jeuken en er kunnen kloven ontstaan waardoor u pijnklachten kunt krijgen.

In sommige situaties ontstaat er een vieze geur, met name tussen de tenen. Dan is er naast de schimmelinfectie ook een bacterie aanwezig. In dat geval is het verstandig een bezoek te brengen aan uw huisarts. Als er een schimmelinfectie op uw huid aanwezig is, loopt u een groter risico dat ook uw nagels besmet raken. Lees daarover meer in ons onderwerp schimmelnagels.

Een schimmelinfectie ontstaat door de aanwezigheid van dermatofyten op de huid van uw voet. U kunt deze huidschimmel oplopen in gezamenlijke doucheruimtes, kleedkamers en zwembaden. In een warm en vochtig klimaat gedijen schimmelsporen het best. Ook overmatig zeepgebruik en het niet goed afdrogen van de voeten (vooral tussen de tenen) kan bijdragen aan het ontstaan van een schimmelinfectie.

Het is af te raden om zalf, crème of poeder tussen uw tenen te gebruiken. Een dergelijk product kan klonteren tussen uw tenen en meer vochtigheid bevorderen. Wel kunt u een antischimmelmiddel gebruiken in de vorm van een spray. Een dergelijk product mag u alleen gebruiken als u niet tot een risicogroep behoort. Mensen met diabetes mellitus, reumatische of neurologische aandoeningen, ernstig vaatlijden of kanker wordt geadviseerd altijd een huisarts te raadplegen voordat ze een product tegen huidschimmel gaan gebruiken.

Om voetschimmel te voorkomen, is het ook belangrijk om aandacht te schenken aan uw sokken en schoenen. Zo kunt u het beste al uw schoenen één keer in de maand behandelen met schimmeldodende poeder. Draagt u sokken met vilt, zoals sportsokken? Was ze dan op minimaal 60 graden. Daarnaast is het verstandig uw schoenen dagelijks te wisselen en iedere dag schone katoenen sokken te dragen.

Zwemmerseczeem (of huidschimmel) op de voet is goed te behandelen. Het is wel belangrijk dat u er tijdig bij bent en dat u bereid bent uw voeten dagelijks te behandelen. Een pedicure of medisch pedicure die aangesloten is bij ProVoet kan een biopt afnemen van uw huid. Middels een onderzoek wordt er vervolgens gekeken of er sporen van schimmels aanwezig zijn. Op basis van dat onderzoek ontvangt u advies van de pedicure. Voorkomen is beter dan genezen en dat is zeker van toepassing bij een schimmelinfectie. Raadpleeg daarom altijd tijdig de pedicure als u last heeft van eczeem op uw voeten.